سلام.

 

از خطبه امام حسن مجتبی(ع) پس از سخنان معاویه در کوفه (بعد از صلح):

«و به خدا سوگند یاد می‌کنم،
چنان‌چه پس از رحلت رسول خدا(ص)
مردم با پدرم بیعت می‌کردند،
آسمان، باران [رحمت] خود را بر ایشان می‌بارید
و زمین، برکات خود را می‌داد. و [دیگر] تو [ای معاویه!] در آن طمع نمی‌کردی.

 

 پس چون از معدن [و جایگاه اصلی] خود بیرون شد،
قریش در آن به کشمکش پرداختند
و آزادشده‌ها و فرزندان آزادشده‌ها؛ تو و یارانت، در آن طمع کردید.

 

 با این که رسول خدا(ص) فرموده بود،
هیچ امتی کار خود را به کسی که بین‌شان داناتر از او باشد، نسپرد
مگر آن‌که امورشان در فرومایگی [و تباهی] افتد تا برگردند.»

یا حسین

- - - - - - -
پ. ن.
اگر دلتان خواست
هرچه درباره حضرت رسول(ص)، امام مجتبی(ع)، امام رضا(ع)، امام حسین(ع)، امام زمان(عج) و غیر آن در ذهنتان بود برای این حقیر بنویسید.
تشکر

پ.ن. 2
جناب علی آقا قبل از اخذ مدرک کارشناسی ارشدشون فرموده اند:
1- «چرا ما کمتر به حضرت رسول(ص) توجه میکنیم (شاید خودم اینطور باشم)
و تو کمک خواستن هامون فکر میکنم بیشتر به ائمه (علیهم السلام )متوسل میشیم»
2- «چرا امر به این مهمی:
اهل بیت عصمت و طهارت و لزوم تبعیت از این بزرگواران صریحا در قران ذکر نشد
تا مسلمانان اینقدر به اشتباه نیوفتند و شیعه و سنی از بین بره...»

عرض کنم که راست و حسینیش معطلتون نکنم، من این چیزها رو درست و حسابی بلد نیستم؛
فقط چندتا نکته که ان شاء الله مفید بیفته:

1- ایمان، احترام، حمایت، یاری و اطاعت از رسول خدا(ص) در کنار تبعیت از قرآن جزء دین و مایه رستگاری است:

الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الأُمِّیَّ ...
همانها که از فرستاده [خدا]، پیامبر (امّى‏) پیروى مى‏کنند؛

یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ
آنها را به معروف دستور مى‏دهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیار پاکیزه را براى آنها حلال مى‏شمرد، و ناپاکیها را تحریم مى کند؛ و بارهاى سنگین‏، و زنجیرهایى را که بر آنها بود، [از دوش و گردنشان‏] بر مى‏دارد،

فَالَّذِینَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِیَ أُنزِلَ مَعَهُ
أُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157) اعراف
پس کسانى که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نورى که با او نازل شده پیروى نمودند، آنان رستگارانند.

2- شاید مهمترین اشتباه شیطان هم همین بود که احترام به حضرت آدم(ع) رو قبول نکرد، ولی حاضر بود هزارسال به خدا سجده کنه. در قرآن اصل همه چیزی که برای سعادت ما لازمه آمده و ازجمله تبعیت از کلام و سنت پیغمبر(ص)ه.
سوال درست تر اینه که بپرسیم «آیا امر به این مهمی در قرآن و کلام و سنت پیامبر(ص) آمده یا نه؟»

3- چند آیه کلیدی در این باره: 55 مائده، 33 احزاب، 3 مائده و 59 نساء.
خوبه یه دور سرسری هم که شده خطبه غدیر رو مرور کنیم.
http://www.missagh.org/ghadir/khotbeh_ghadir.htm

یا علی